Zo. Fase 1 zit erop. 6 maanden gif achter de rug. Ik heb de ene tik na de andere geïncasseerd, maar mijn lijf heeft teruggeslagen! Uit de scans/echos/onderzoeken die deze week gedaan zijn is gebleken dat mijn hart, longen, lever, bloedwaarden etc allemaal tiptop in orde zijn. Geen aanwijzingen voor uitzaaiingen of voor geleden schade. Ik ben kerngezond. Op een beetje kanker na. De enige die tot nu toe echt geleden heeft is de tumor. Die is nog slechts 2 bij 5 mm. Bam. Een flinke rechtse. Dat zal die kanker leren.
Het is een strijd die nooit zal eindigen, maar de finale van deze ‘wedstrijd’ vindt plaats op de 21ste. We’re taking the bastard down. Nou ja, ik niet. Ik slaap, maar Dr. Jansen snijdt m aan gort voor me. En dan gooien we er nog bestraling tegenaan. En elke drie weken herceptin. En we gooien die hormonenhandel 5 jaar stil. Moet je je indenken: ik in de overgang, dat belooft een bonk agressie te worden. Bam. Bruce Lee eat your heart out. Er gaan rake klappen vallen, maar helaas is er waarschijnlijk nog een slachtoffer naast de kanker. Arme Maarten valt in de categorie collateral damage. Die vangt vast weer alle overige ‘klappen’ op als gevolg van de hormoonschommelingen, stress en andere ellende. Hopelijk houdt ie zich staande tussen al dat geweld 🙂
Maar voor we aan de operatie gaan beginnen heb ik eerst lekker een weekje vrij. Geen ziekenhuis, geen getrek, geduw, gepor, geknijp en andere toestanden. Gewoon meters maken in de sneeuw, op de lange latten met mijn familie en liefje. …en nu nog lekker een avondje knuffen met mijn lieve James. Wat kan een mens toch rijk zijn.
Ben trots op jou,en geniet van deze fijne
vakantie,samen met je familie,en je liefje
Maarten!Dikke knuffel,en veel liefs van Dini
Fijne vakantie en daarna weer een keer te
paard.
xxxToos