A Cancerella Story…

[embedplusvideo height="281" width="450" standard="http://www.youtube.com/v/xMDAshuP_Cc?fs=1&hd=1" vars="ytid=xMDAshuP_Cc&width=450&height=281&start=&stop=&rs=w&hd=1&autoplay=0&react=1&chapters=&notes=" id="ep5343" /]

Once upon a time..was er een meisje dat op erg jonge leeftijd borstkanker kreeg. Het is een verhaal met vele verassende elementen, romantiek, tragedies maar met een happy end. Het is een van de weinige sprookjes waarvan je hoopt dat er geen vervolgdeel komt, maar dat het blijft bij ‘en ze leefden nog lang en gelukkig’.

Vanochtend belde mijn chirurg om te vertellen dat de P.A. (pathalogisch anatomisch) uitslag binnen was. Ik zou vrijdag pas de uitslag krijgen, maar aangezien mijn chirurg (dr. Jansen, het mag gezegd worden) de allerbeste, fijnste en liefste chirurg is, belde ze me meteen toen ze zag dat de uitslag binnen was. En?En? En? Er is helemaal niets van de tumor overgebleven door de chemo. Er zijn helemaal geen kankercellen gevonden. Ik was dus al ‘beter’ voor de operatie. Fantastisch toch? Dit betekent dat de chemo zijn werk erg goed heeft gedaan. Een tumor van 2.3 cm vermorzeld. Bam. Niks van overgelaten.

Dit wordt als goed nieuws beschouwd voor mijn prognose. Als er al ergens een verdwaalde cel zou zitten is de kans groot dat die er nu niet meer is. Wat het voor mijn verdere behandeling betekent? Geen idee, maar ik vermoed niks. Ik hoop dat de hoeveelheid bestraling mee gaat vallen, maar ik vrees dat ik er niet onderuit kom. De protocollen zullen gewoon gevolgd gaan worden denk ik.

Gek he? Dat ik eerst ziek gemaakt werd terwijl ik voor mijn gevoel nergens last van had. En nu ik me dan een beetje ziek voel ben ik in feite alweer beter. Toch ben ik blij, hoe zwaar het ook wordt, dat ik de rest van de behandelingen in kan gaan met het gevoel dat het preventieve behandelingen zijn. Mentaal maakt dat toch wel een verschil denk ik.

We zijn er nog niet, nog lang niet. Mijn wond (toch weer een jaap van zo’n 10 cm) moet nog helen en we moeten nog heel wat behandelingen door. Naast het medische gedeelte zal ik ook mentaal nog wel het een en ander te verwerken krijgen als ik ga beseffen wat er allemaal gebeurd is de afgelopen tijd. Hoe dan ook het lijkt in ieder geval een goed verhaal te worden, met een happy end, waar jullie allemaal een belangrijke rol in hebben gespeeld. Thanks again voor alle lieve woorden en attente gebaren!

Tijd voor een glaasje bubbles.

Not the end yet…..